De manier en de plaats van opbaren van de overledene (dat wil zeggen:de nabestaanden in de gelegenheid stellen de overledene te bezoeken) is van wezenlijk belang voor de rouwverwerking. In deze paragraaf leest u over de verschillende keuzes die daarbij gemaakt kunnen worden.
|
Thuisopbaring: opbaren in het woonhuis |
Elk moment van de dag bij de overledene kunnen zijn geeft veel ondersteuning bij het rouwproces voor de nabestaanden. Om die reden kan men kiezen voor een thuisopbaring. Direct na het overlijden zal de huisarts het overlijden vaststellen en zal de uitvaartondernemer worden ingeschakeld. Dit hoeft niet direct na het overlijden. Men kan er ook voor kiezen eerst nog even met elkaar te zijn voordat de uitvaartondernemer wordt gebeld.
Kiest men voor een thuisopbaring dan kan men ook besluiten om met elkaar de overledene zelf te verzorgen (eventueel met behulp van de uitvaartondernemer). Daarbij kan men kiezen voor:
Kiest men ervoor om de overledene niet direct in de kist op te baren, dan is het mogelijk om op bed met een bedkoeling te worden opgebaard. Voor veel mensen is dit een natuurlijke manier van opbaren. Anderen geven er de voorkeur aan dat de overledene wordt verzorgd door de uitvaartondernemer en in de kist in de woning wordt opgebaard.
Bij de overledene kan thanatopraxie worden toegepast. Dit is een tijdelijke balseming. De overledene neemt de temperatuur van de omgeving aan en wordt niet zo erg koud. Een kistkoeling of bedkoeling is dan niet nodig.
AANRAKEN VAN DE OVERLEDENEVaak heeft men de behoefte de overledene aan te raken. Op zich is hier geen bezwaar tegen echter moet men enige voorzichtigheid in acht nemen als het overlijden een gevolg is van een besmettelijke ziekte. |
Wil men niet dat de overledene thuis wordt opgebaard dan is er natuurlijk altijd het rouwcentrum, dat daar speciaal voor is ingericht. In de meeste rouwcentra/uitvaartcentra is het niet mogelijk zomaar binnen te lopen en moet men voor een bezoek een afspraak maken.
Er zijn echter ook rouwcentra die “24-uurs-kamers” hebben. Dat wil zeggen: de overledene wordt opgebaard in een ruimte in het rouwcentrum waar de nabestaanden een bezoek kunnen brengen aan de overledene wanneer zij dit willen. Een afspraak vooraf is dan niet nodig omdat de nabestaanden beschikking krijgen over een speciale sleutel. Veel mensen vinden dit een prettige gedachte en maken graag gebruik van deze service (vergeet niet dat ook hier een prijskaartje aan hangt).
In de laatste wilsbeschikking kan iemand aangeven dat hij/zij niet wil worden opgebaard ("geen kijkdagen"). De overledene blijft dan de dagen tot de uitvaart in het mortuarium van de uitvaartondernemer. De overledene kan ook (in overleg met de nabestaanden) thuis worden opgebaard zonder dat er rouwbezoeken plaatsvinden.
Het komt regelmatig voor dat men geen gelegenheid wil geven om afscheid te nemen in een rouwcentrum of thuis bij een thuisopbaring maar wel vóór de afscheidsplechtigheid. Zo kan voorafgaand aan de kerkdienst of de crematieplechtigheid de kist worden geopend zodat de nabestaanden en belangstellenden de gelegenheid wordt geven afscheid te nemen van de overledene. Naar gelang het aantal te verwachten personen wordt afgesproken hoeveel tijd dit ongeveer in beslag mag nemen, bijvoorbeeld een kwartier of een half uur. Na het afscheid wordt de kist gesloten. Het is de keuze van de familie om hier bij aanwezig te zijn.
© 2006-2022 - SchoonePC - Rotterdam - The Netherlands